De Mellran Calgulla

"Nee, dat is echt te absurd. In de oude MBF documenten kwamen we steeds een Venusstation tegen dat al in de 21e eeuw moet hebben bestaan. Maar we wisten er niet echt iets mee te doen, want na 2148, toen het eerste contact van de aarde met ons ruimtevarende volkeren plaatsvond, en de planeet Venus werd omgevormd voor bewoning, vonden we er absoluut niets."

Calgulla's ogen rolden op een vreemde manier terwijl zijn gezichtshuid de achtergrondkleur van de ruimte aannam. Een zichtbaar teken van zijn opwinding en een typische reactie van zijn volk.

"Dat ik je ben tegengekomen, Sigurd, en aan mij, zodat Venus Station TRISHARANA is onthuld, is als de dood, een onvermijdelijk noodlot, een lot van het absurde leven, dat zich daardoor blootstelt aan het absurde. Wij maken deel uit van de natuur die ons alomvattend omringt en dus is het ook absurd om voor het absurde te willen vluchten."

Calgulla keek van Sigurd naar koningin Yiilyix, die ook in de kamer aanwezig was.

Zij was het hoofd van de Xxiin, die 250 jaar geleden via Sigurd een nieuw thuis hadden gevonden op Venus.

De Xxiin waren niet-intelligente wezens met een lichaamsgrootte in de nanoschaal en pas toen minstens 10.000 individuele wezens samenkwamen, ontwikkelden zij een intellect. Voor het noodzakelijke verzamelen gebruikten ze een zogenaamd full-body exoskelet. Koningin Yiilyix was het intellect van meer dan 50.000 Xxiin en bezat dus ook het vermogen tot metamorfose, d.w.z. zij kon elk uiterlijk aannemen en was dus relatief onafhankelijk van de anders noodzakelijke kunstmatige hulp van een exoskelet.

Sinds het eerste contact met Sigurd gaf zij de voorkeur aan een oosterse prinses, gekleed in een lange fluwelen jurk in donkerpaars met gouden lovertjes en versieringen.

Het buikgedeelte was geborduurd met glanzende gouden applicaties. De jurk was erg kort aan de voorkant en bijna vloerlengte aan de achterkant. Vanaf de bovenarmen waren de wijde mouwen open en gevoerd met glanzende satijnen stof, met kleine gouden strikjes die de bovenarmen sierden.

Ze droeg lang blond haar dat aan de linkerkant van haar hoofd naar voren viel tot ter hoogte van haar borst.

Een fluwelen meisjeskrans met gouden linten en een opgenaaide sluier van zachte tule benadrukten haar buitenaardse verschijning. Daarbij kwam glitterende make-up en lange wimpers met strass-steentjes, waardoor ze er extra mysterieus uitzag.

Nadat Calgulla zich onthulde als het hoofd van de huidige geheime MBF organisatie, vernam Sigurd steeds meer details over haar activiteiten van de afgelopen 120 jaar.

Vreemd genoeg bleef Calgulla praten over de oprichting van het MBF in 2080.

Hij had nog nooit gehoord van een Sir Arthur Newcraft, een George Foulend, noch van Mark Merlin en Selin Wiegand.

Toen Sigurd terloops de naam Amanda Lerch noemde, luisterde hij, maar dat was het dan. Het MBF hoofdkwartier op Saturnus' maan Japetus was samen met de maan vernietigd in 2148.

De geschiedenis van het MBF gaat terug tot het jaar 2080 en dit jaar werd ook wel het oprichtingsjaar genoemd.

Sigurd kon dit feit niet begrijpen, maar op dit moment kon hij het ook niet verklaren, hij kon het voorlopig alleen maar accepteren.

Sigurd verbleef in de centrale koepel van de TRISHARANA met Calgulla en koningin Yiilyix.

Calgulla had met grote ogen gekeken toen met behulp van vormenergie uit het niets comfortabele fauteuils waren gecreëerd, waarin ze nu zaten en door de transparante koepel uitkeken op het oppervlak van Venus, dat nog steeds natuurlijk was in een straal van ruim honderd vierkante kilometer, alleen was de atmosfeer massaal