Abigail Baldwin alias Francoise woonde in een luxe flat op de 14e verdieping. Een callgirl voor chique klanten, althans zo leek het eerst. Bount had haar eerst gebeld, maar het enige wat terugkwam was een automatisch antwoordapparaat.
Nu stond hij voor de deur van haar flat en belde voor de derde keer aan. Misschien was ze niet thuis. Uiteindelijk kreeg Bount er genoeg van en opende de deur met een paar geoefende bewegingen.
De flat was een heel gewoon dozijn. Het meubilair was niet bijzonder en op de een of andere manier had Bount het gevoel dat deze vier muren onbezet waren.
Nergens was iets persoonlijks te zien, iets dat wees op gebruik. De kasten waren leeg. Bount ging naar de slaapkamer. Het bed was zorgvuldig opgemaakt. Geen foto's aan de muur, geen kleren in de garderobekast. Maar een lichte laag stof op het nachtkastje. Misschien was Abigail Baldwin weg geweest. Als dat zo was, was ze zeker van plan om langer weg te blijven.
In ieder geval, ze had haar antwoordapparaat aangezet. De vraag was alleen waarom, als ze toch voorlopig geen klanten in deze flat zou ontvangen.
Plotseling hoorde Bount een geluid.
Iemand stond aan de deur en had duidelijk een sleutel. Bount trok de automaat uit zijn schouderholster en ging naast de slaapkamerdeur staan. Hij waagde een blik en zag een elegant geklede man binnenkomen. Bount schatte hem midden dertig, niet ouder.
Hij maakte het zich gemakkelijk op de bank en keek op de klok. Toen stond hij weer op en ging naar de slaapkamer. Hij liep langs Bount en leek er niet eens aan te denken dat er iemand in de flat kon zijn. Toen hij zich omdraaide en Bount zag, verstijfde hij voor een seconde. Hij keek Bount verbaasd aan en leek eerst een snelle ontsnapping te overwegen.
Misschien was het de aanblik van Bount's pistool dat hem stopte.
"Wie bent u en wat doet u hier?" vroeg de man.
"Ik zou jou hetzelfde kunnen vragen, want dit is toch niet jouw flat!"
De man maakte een beschaamd gebaar. Bount doorzocht toen de zakken van zijn tegenstander. Hij had geen vuurwapen bij zich, al
